Isma’il dalam bahasa Arab dan Ibrani
mempunyai arti yaitu ‘Allah Telah Mendengar’ yaitu Allah telah menjawab doa
Nabi Ibrahim untuk mempunyai anak, dan Dia menganugerahkannya Ismail. Nabi
Ismail adalah putera pertama Nabi Ibrahim a.s. dengan isterinya bernama Hajar.
Nabi Ismail dibesarkan di Makkah
(pekarangan Kaabah). Apabila dewasa beliau berkahwin dengan wanita daripada
puak Jurhum. Walaupun tinggal di Makkah, Ismail sering dikunjungi bapanya.
Pada satu ketika, bapanya menerima
wahyu daripada Allah supaya membina Kaabah. Perkara itu disampaikan kepada
anaknya. Ismail berkata: “Kerjakanlah apa yang diperintahkan Tuhanmu kepadamu
dan aku akan membantumu dalam pekerjaan mulia itu.”Ketika membina Kaabah, Nabi
Ibrahim berkata kepada Ismail: “Bawakan batu yang baik kepadaku untuk aku
letakkan di satu sudut supaya ia menjadi tanda kepada manusia.”Kemudian Jibril
memberi ilham kepada Ismail supaya mencari batu hitam untuk diserahkan kepada
Nabi Ibrahim.Setiap kali bangun, mereka berdoa: “Wahai Tuhan kami, terimalah
daripada kami (amalan kami), sesungguhnya Engkau Maha Mendengar lagi Maha
Mengetahui.”Bangunan (Kaabah) itu menjadi tinggi dan Ibrahim makin lemah untuk
mengangkat batu. Dia berdiri di satu sudut, kini dikenali Makam Ibrahim.
